مسائل خانواده و تربیت فرزند

تربیت فرزند - سیر مطالعاتی

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ

مجموعه سیر مطالعاتی در مورد تربیت فرزند ، برای خانواده ها

کتب ذیل به ترتیب مورد مطالعه قرار گیرد:


تربیت فرزند:

1- تربیت کودک- ابراهیم امینی

2- راه تربیت - مجید رشید پور

3- آشنایی باتعلیم وتربیت اسلامی- مجید رشیدپور

4- روانشناسی وتربیت کودکان ونوجوانان - دکترغلامعلی افروز

5- تربیت طبیعی درمقابل تربیت عاریه ای- عبدالعظیم کریمی

6- والدین ومربیان مسؤول- رضا فرهادیان

7- خانواده ودشواری های رفتاری کودکان- دکترعلی قائمی

8- مجموعه کتابهای خانواده

9- پرورش مذهبی کودکان- دکترعلی قائمی

10- آزادی کودک وحدودآن- دکترعلی قائمی

11- اصول و روشهای تربیت دراسلام- احمدی،سیداحمد

12- اسلام وتعلیم وتربیت- حجتی،سیدمحمدباقر

13- گفتارهائی پیرامون اثرات پنهان تربیت آسیب زا- کریمی،عبدالعظیم

14- باتربیت مکتبی آشنا شویم- مظلومی،رجبعلی

15- جایگاه پرورش حسِ دینی درتربیت کودکان - محمد قمی فر

16-من دیگر ما - عباسی ولدی

[ ] [ 11:30 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

تقویت اعتماد به نفس در نوجوانان

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ

پرسش:لطفا راههای تقویت اعتماد به نفس در نوجوانان را بیان فرمایید.

پاسخ:

نوجوانی

نوجوانی، حساس ترین فصل زندگی آدمی است. حساسیت آن به قدری است که می گویند می تواند از مو باریک تر و از لبه تیغ برنده تر باشد! و اگر نوجوان بتواند از این مرحله به سلامت عبور کند بقیه مسیر زندگی را نیز سلامت طی خواهد کرد. در این دوران که مرحله جنگ بین کودکی و بزرگسالی است، اعتماد به نفس همیشه به عنوان نشانه ای از سالم بودن مورد توجه قرار گرفته است و ضرورت توجه به اعتماد به نفس در نوجوانی بسیار زیاد است.

با رعایت این چند نکته می توان عزت نفس و اعتماد به نفس را در نوجوان تقویت کرد:

به رفتارهای مثبت نوجوان خود پاداش دهید.

نوجوان را به داشتن مسئولیت و مسئولیت پذیری تشویق کنید.زمانیکه وی در برابر وظایف و کارهایش مسئولانه رفتار می کند او را تحسین کنید ودر مقابل بی توجهی ها و اهمال کاریها، او را از پیامدهای رفتارش مطلع کنید.

مهارتها و توانمندی های نوجوان خود را افزایش داده (البته با فراهم آوردن شرایط آموزش مناسب) و از او بخواهید که در موقعیت های مختلف این توانمندیها را در معرض نمایش قرار دهد.به طور کلیتاکید بیشتر بر نقاط مثبت و توانمندی های او بکنید تا از این طریق عزت نفس فرزندتان افزایش یابد.

در فرآیند هویت یابی، نوجوان خود را همراهی کنید.

هویت نوجوان، در نتیجه ی برداشت وی از خود و خصوصیاتی که داراست و همچنین از طریق ارزشهایی که از اطرافیان بدست می آورد و در اصطلاح به آن همانند سازی گفته می شود، کسب می گردد.از آنجایی کهبرداشت نوجوان از خویش، حاصل تصویر ذهنی است که وی از خود ساختهو این تصویر ذهنی تحت تاثیر خودگویی های (مثبت یا منفی) او و قضاوتی است که نوجوان از خود دارد، توصیه می گرد که والدین به نوجوانان کمک کنند تا تصویری مثبت و منطقی از خود، در ذهن بپروراند.

در دوره ی نوجوانی در اثر تغییر و تحولات جنبه های مختلف، عموماً نوجوانان به سمت اظهارات و خودگوی های منفی از خود می پردازند. کمک والدین به نوجوان برای ترمیم این ساختارها و قضاوتهای شناختی از خود و بررسی دقیق توانایی ها و ویژگیهای مثبت، در پرورش عزت نفس آنها تأثیر مطلوبی دارد.

از انتقادهای تند و خشن، نسبت به فرزند نوجوان خود بپرهیزید.

انتقاد کردن از نوجوان و گوشزد کردن رفتارهای منفی، در سطح مطلوب، اقدامی مناسب است چرا که باعث کاهش رفتارهای نامطلوب و افزایش نرخ رفتارهای مطلوب می گردد.به آنها آموزش دهید که اشتباهات خود را شناخته و از آنها عبرت بگیرد.

همیشه انتقاد سودمند موثرتر و سازنده تر از انتقادات تند و تیز است،زیرا این نحوه رفتار مسئولیت پذیری نوجوانان را افزایش داده و باعث درس گرفتن آنها از اشتباهاتشان می گردد. زمانیکه نوجوانتان دچار اشتباه می گردد، به او کمک کنید تا مشکل را شناسایی کرده و سپس با کمک هم برای حل این مشکل از روش «بارش مغزی» استفاده کنید.

«بارش مغزی» نوعی روش حل مساله است که در آن انواع راه حلها در نظر گرفته شده و سپس بهترین راه حل انتخاب می گردد. این روش به فرزند شما کمک خواهد کرد تا تغییرات مثبت و اساسی در زندگی خود ایجاد کند.

به نوجوان خود اجازه تصمیم گیری مستقلانه بدهید.

به نوجوان خود اعتماد داشته باشید و بعد از ارائه اطلاعات و آگاهی های لازم، به او این فرصت را بدهید که در امور مختلف تصمیم گیری کند. سپس در برابر تصمیمات مثبت او را تشویق کرده و در ازای تصیمات نادرست او را تنبیه نکنید بلکه اجازه دهید با مشکلات مواجه شده و خودش مشکلاتش را حل نماید. نکته مهم این است کهبرای آنها تصمیم نگیرید و تنها در این راه، آنان را یاری کنید و اگر اقدام اشتباهی انجام دادند از نوجوان حمایت کنید اما اجازه دهید از اشتباهی که خودش باعث بروز آن شده، درس بگیرد. مهارت یافتن در فرایند تصمیم گیری، از عوامل موثر در تقویت عزت نفس نوجوانان است.

زمانیکه نوجوانتان دچار اشتباه می گردد، به او کمک کنید تا مشکل را شناسایی کرده و سپس با کمک هم برای حل این مشکل از روش «بارش مغزی» استفاده کنید. «بارش مغزی» نوعی روش حل مساله است که در آن انواع راه حلها در نظر گرفته شده و سپس بهترین راه حل انتخاب می گردد. این روش به فرزند شما کمک خواهد کرد تا تغییرات مثبت و اساسی در زندگی خود ایجاد کند.

به نوجوان خود هدف گذاری صحیح را بیاموزید.

علاوه بر اینکه به نوجوان خود می آموزید چگونه اهداف منطقی و واقع بینانه و در حد توان خود تعیین کند، او را در رسیدن به این اهداف حمایت و راهنمایی کنید. برای این منظور با نوجوانتان مشورت کنید و ببینید اهداف مورد علاقه او چه هستند؟ از طرف دیگر تواناییها و استعدادهای او را مورد ارزیابی و بررسی قرار دهید و سپس با همکاری هم ببیند آیا بین این اهداف و علایق و استعدادها هماهنگی و تناسب لازم وجود دارد و یا خیر؟ از این طریق نوجوان شما می تواند بین ممکن و غیر ممکن تمایز قائل شده و دیدگاهی واقع بینانه تر نسبت به شرایط خود پیدا کند. این گام، تاثیر بسیار مثبت و موثری در ترفیع سطح عزت نفس نوجوانان دارد.


,
[ ] [ 14:23 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

درمان تنبلی با راهکارهای عملی

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
خواب

در مقاله ی قبل با نام«روان‌شناسی تنبل ها!»مطالبی راجع به خصوصیات افراد تنبل و منشاء برخی از سهل انگاری ها بیان کردیم و اکنون نوبت به ارائه ی راهکار برای دور کردن تنبلی از زندگی مان می رسد با ما همراه باشید:

1-به خود پاداش بدهید.

بزرگ‌ترین نیروی انگیزه بخش در جهان، شور و هیجان و رضایت از کاری است که انجام می‌دهید. اگر احساس کنید که پاداش تلاش خود را می‌گیرید انگیزه‌ای برای کار بیشتر به دست می‌آورید؛ اما اگر کاری که می‌کنید هرگز به قدر کافی خوب نباشد ، زندگی، فعالیتی کسل‌کننده و بی‌نشاط می‌شود. اشخاص موفق و مفید اغلب به دلیل کاری که می‌کنند به خود امتیاز می‌دهند و احساس هیجان دارند.

2- قاطعیت نشان دهید.

خیلی‌ها به علت نداشتن قاطعیت و موافقت کردن با انجام کارهایی که علاقه‌ای به انجام آن ندارند، مسامحه می‌کنند. البته همه ما در مواقعی برای کمک به دیگران تن به انجام کارهایی می‌دهیم که به آن علاقه‌ای نداریم، اما اگر احساس کنید شما باید همیشه آری بگویید و همه را راضی کنید ، می‌تواند مساله‌ساز شود. ممکن است بیش از حد خود را متعهد کنید و به جای آن که برخوردی صادقانه داشته باشید ، تن به مسامحه دهید و آنوقت کار مهم تری را با تاخیر انجام دهید.

3- از کلمه باید استفاده نکنید.

تنبل‌ها بیشتر به خود می‌گویند: باید آن نامه‌ها را بنویسم ، باید شروع کنم. عبارت‌های بایددار معمولا موثر نیستند، زیرا احساسی از گناه تولید می‌کند و در نتیجه شرایطی فراهم می‌کنند که شما از انجام آن خودداری می‌کنید. در همان لحظه که به خود می‌گویید : «باید این کار را بکنم» احتمالا این اندیشه را در سر دارید ...«اما حالا به انجام آن مجبور نیستم، تا فرصتی دیگر صبر می‌کنم.» گاهی اوقات هر چه بیشتر به خود بگویید که باید کاری صورت دهید، انجامش به همان اندازه دشوار می‌شود.

4- مثبت فکر کنید.

وقتی به کاری که از انجامش طفره رفته‌اید فکر می‌کنید ، احتمالا ناراحت می‌شوید و ترجیح می‌دهید کار دیگری بکنید. علتش این است که به خود پیام‌های منفی می‌دهید و در اثر آن خود را گناهکار و شکست خورده می‌بینید. می‌توانید برخورد با این افکار منفی را بیاموزید تا تحت تاثیر آنها قرار نگیرید. این افکار را یادداشت کنید. کار بسیار مهمی است.

اجازه بدهید تکرار کنم. علت طفره‌روی شما از کار این است که درباره آن به طرزی غیرمنطقی و غیرواقع‌بینانه فکر می‌کنید. وقتی از کاری اجتناب می‌کنید، همیشه درباره چیزی خود را فریب می‌دهید.اگر انام کاری برایتان سخت است ، نگرش خود را نسبت به انجام آن تغییر دهید .

اگر دلتان می‌خواهد دنیا تغییر کند، شکوه و شکایت نکنید،کاری بکنید به جای این که لحظات خود را با انواع نگرانی‌های اختلال‌آمیز نسبت به کارهای معوق مانده بگذرانید، با این نقطه ضعف فلاکت‌بار مبارزه کنید و پیوسته در لحظه حال زندگی کنید. یک فرد عمل‌کننده باشید، نه آرزوکننده، امیدوار یا انتقادکننده.

5- وقت مشخصی را تعیین کنید.

(مثلا چهارشنبه از ساعت 10 تا 15/10 دقیقه) و این وقت را منحصرا به انجام کاری که به تعویق انداخته‌اید اختصاص دهید. خواهید دید که همین 15 دقیقه کوشش، کل مشکل تعلل ورزی شما را از میان برمی‌دارد.

در به عهده گرفتن کاری که از آن پرهیز دارید شجاع باشید.یک عمل شجاعانه می‌تواند همه ترس‌های شما را از میان ببرد. دیگر به خود نگویید عملکردتان باید خوب باشد. به خاطر داشته باشید که نفس عمل کردن بسیار مهم‌تر است.

کلمات ای کاش، آرزو و شاید را از فرهنگ لغات خود حذف کنید.این کلمات ابزار به تعویق‌اندازی کارها هستند. هر وقت این کلمات وارد ذهن شما می‌شوند ، جملات تازه‌ای را جانشین آنها کنید. مثلا جمله «امیدوارم کارها رو به راه شوند» را به جمله «آن کار را عملی خواهم کرد» تبدیل کنید و این یکی را به زبان آورید.

6- نگاه دقیقی به زندگی خود بیندازید.

ببینید اگر می‌دانستید فقط 6 ماه دیگر زنده خواهید بود، آیا همین روش‌ها و همین کارها را انتخاب می‌کردید؟ اگر نه بهتر است کارهایی که «می‌خواهید» انجام دهید، زیرا به طور نسبی هر چه دارید همین است. اگر ابدیت زمان را در نظر بگیریم، 30 سال یا 6 ماه فرقی با هم ندارند. زندگی شما لحظه‌ای بیش نیست و تاخیر در هر کاری بی‌معنی است.

7-زمان حال را با دقت بررسی کنید.

ببینید اکنون از چه چیزی اجتناب می‌کنید و شروع به مقابله و مبارزه با ترس از زندگی مثبت و سازنده کنید. به تعویق اندازی موجب نگرانی نسبت به امری در آینده می‌شود و این نگرانی جانشین زمان حال شما می‌شود. اگر آن امر به صورت «اکنون» در آید نگرانی نسبت به آینده طبعا باید از بین برود.

اگر دلتان می‌خواهد دنیا تغییر کند، شکوه و شکایت نکنید،کاری بکنید به جای این که لحظات خود را با انواع نگرانی‌های اختلال‌آمیز نسبت به کارهای معوق مانده بگذرانید، با این نقطه ضعف فلاکت‌بار مبارزه کنید و پیوسته در لحظه حال زندگی کنید. یک فرد عمل‌کننده باشید، نه آرزوکننده، امیدوار یا انتقادکننده.

منبع :جام جم آنلاین

[ ] [ 15:16 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

روان‌شناسی تنبل ها!

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
تنبل

از نظر روان‌شناسی، اهمال‌کاری یا تنبلی یعنی به آینده محول کردن کاری که تصمیم به اجرای آن گرفته‌ایم. به طور کلی، به تعویق انداختن کار، رفتاری ناپسند و ناراحت‌کننده است که پیامدهای ناخوشایندی در بر دارد و هرگز نمی‌توان از تاخیر در انجام کارها، به تصور و گمان بهتر ارائه کردن آنها دفاع کرد. اهمال‌کاری به هر شکلی که باشد ، رفتاری نامطلوب و نکوهیده است که بتدریج در وجود انسان به صورت عادت درمی‌آید.

پس با آن مبارزه کنید ، زیرا پیامدهای تاخیر در کار، برای خود شخص نیز رنج‌آور است و احساسی که از این تاخیر در او ایجاد می‌شود، علاوه بر زیان‌های پیش‌بینی شده و نشده، شرمساری و بیزاری از خویشتن را نیز در بر دارد. از نظر آماری، این عادت نزد بیشتر مردم رایج است و بسیار نادرند کسانی که دچار این بیماری نباشند.

عادت به تعویق انداختن کار در انسان، نظیر بسیاری از عادت‌های دیگر همچون پرخوری و سیگار کشیدن، جنبه فراگیر دارد و مردم با این که از زیان آنها آگاه هستند، با وجود این از کنارش بی‌توجه می‌گذرند.

ما عادت داریم برای خطاهای خود ازجمله تاخیر در کارها، به عذر و بهانه و منطقی جلوه دادن آن رو ‌آوریم، در نتیجه با این کار خود ، به تجدید و تقویت آنها کمک می‌کنیم. وقتی برای به تعویق انداختن کارهای خود عذر و بهانه می‌آورید، در حقیقت آن را موجه جلوه می‌دهید و عواقبش را از یاد می‌برید.

خصوصیات افراد تنبل

این افراد از تاخیری که در کارشان داده‌اند ، ناراحت و پشیمان هستند. تنبلی این افراد با احساس ناخوشایندی همراه است و همچنین احساس پوچی و بی‌ارزشی می‌کنند. در بیشتر گزارش‌ها این نکته جلب‌نظر می‌کند که افراد یاد شده از نداشتن اعتماد به نفس شکایت دارند. وجود نشانه‌های افسردگی، خستگی، سردردهای شدید، بی‌خوابی، فشارخون و زخم معده در وجود فرد تنبل، گواه بر آن است که او می‌خواهد خود را از رنج تنبلی نجات دهد.

در کارشان احساس مسوولیت نمی‌کنند و در زندگی بتدریج دوستانشان را از دست می‌دهند. احساس مسوولیت نکردن باعث می‌شود افراد تنبل به نصایح دوستان، استادان و کسانی که می‌خواهند در این باره به او کمک کنند گوش ندهند، در نتیجه بتدریج آنها را از دست می‌دهند.

تنبل همیشه هم خواب نیست

به طور کلی، به تاخیر انداختن کارها از 3 ناراحتی منشا می‌گیرد:

الف - احساس خودکم‌بینی

به طور نسبی هر کس در مواقعی احساس خودکم‌بینی می‌کند. یعنی شخصیت خود را در جایگاهی پایین‌تر از آنچه هست می‌بیند و از این نظر دچار ناراحتی می‌شود یا اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و احساس بی‌ارزشی می‌کند.

ب - پایین بودن سطح تحمل (سرخوردگی)‌

یکی از علل سرخوردگی یا پایین بودن سطح تحمل، به خود رسیدن و افراط است؛ مثلا افراط در خوردن، افراط در خوشی، زیاده‌روی در مصرف مواد مخدر و غیره. عوامل یاد شده موجب سرخوردگی نمی‌شوند، ولی بتدریج زمینه را برای آن مهیا می‌کنند. خصوصیات یاد شده در رفتار هر کس به طور نسبی دیده می‌شود.

از کار کردن نهراسید و تنها به خوب ارائه کردن آن توجه نداشته باشید، چون همیشه قضاوت درباره کار انجام نشده، پوچ و بی‌حاصل است. اگر شما به ایده‌آل می‌اندیشید، یعنی می‌خواهید هر کاری را به بهترین شکل انجام دهید ولی نمی‌توانید و طبعا ناراضی می‌شوید.

نارضایتی عاملی است که شما را از فعالیت بعدی بازمی‌دارد و دیگر حاضر نخواهید بود آن کار را ادامه دهید و این وضع در شما ابتدا به صورت بهانه‌جویی و سرانجام عادت ظهور خواهد کرد. شما باید بدانید مقصود از کار، انجام آن به نحو احسن نیست. هر کار خوب و ظاهرا بی‌ایراد، خالی از نقص نخواهد بود.

سختگیر نباشید و به خود اعتماد داشته باشید. یکی از دلایل بی‌علاقگی، عدم اعتماد به نفس است، پس خود را باور کنید.

پرتوقعی در حقیقت عامل مستقیم سرخوردگی است. دوست دارید در آزمون ادبیات انگلیسی حتما نمره 20 بگیرید یا لااقل نمره 18 و 19، در غیر این صورت ترجیح می‌دهید به تحصیلتان ادامه ندهید. این همان پرتوقعی است که از آن یاد کردیم و طرز فکری است که شما را به تنبلی سوق می‌دهد، زیرا ترس دارید که توقع شما در حد انتظارتان نباشد و به این دلیل کوشش و سعی لازم را به کار نمی‌برید، در نتیجه نسبت به کار بی‌علاقه می‌شوید.

هرگاه در کاری به نتیجه بالاتر از میزان استعداد و توانایی خود فکر کنید، باید بدانید به جای این که به ادامه آن تشویق شوید ، به بیزاری و انزجار از آن سوق داده خواهید شد؛ چراکه توانایی شما نمی‌تواند بیش از حد کارآیی‌تان در آن باشد. بدون واهمه درباره نتیجه کار به فعالیت‌های خود بپردازید.

تنها اشتغال به کار، شما را از اندیشه‌های مزاحم نجات خواهد داد و بتدریج درمی‌یابید که به سوی موفقیت گام برمی‌دارید و در کارتان احساس بهروزی می‌کنید. شما در هر کاری که شروع می‌کنید، باید از پیش خودرا برای مواجهه با برخی مشکلات آماده کنید. این احتمال کاملا طبیعی و منطقی است. نباید با خود بگویید: «به علت مشکلاتی که وجود دارد آن کار را دوست ندارم.» پس در مواجهه با مشکلات شکیبا باشید. به خود تلقین کنید که می‌توانید آن را به شکلی دلخواه انجام دهید. خود این فکر به شما نیرو می‌دهد که در جهت مقصود پیش بروید.

ج - خشم

بسیاری از تنبلی‌ها نتیجه خشم و پرتوقعی است؛ مثلا شاگردی از ترس مردود شدن، انجام تکالیف درسی خود را عقب می‌اندازد و از آن نظر که نمی‌تواند آن را به طور کامل انجام دهد ، بهانه‌تراشی می‌کند. مثلا تقصیر را به گردن هم اتاقی خود می‌اندازد ، استادش را مقصر می‌داند که تکلیف مشکل برای او تعیین کرده است. والدینش را مقصر می‌داند که او را به مدرسه برده‌اند و شب به معلمان و والدین خود احساس دشمنی می‌کند.

از کار کردن نهراسید و تنها به خوب ارائه کردن آن توجه نداشته باشید ، چون همیشه قضاوت درباره کار انجام نشده پوچ و بی‌حاصل است.

در بررسی آماری که در این مورد به عمل آمده، معلوم شده علت عمده تنبلی در افراد، پرتوقعی و پایین بودن سطح تحمل آنهاست که به خصومت و تنفر آنها از اشخاص می‌انجامد.

در مقاله ی بعد راهکارهایی برای دوری از تنبلی ارائه خواهیم کرد.

منبع : جام جم آنلاین - با تلخیص

[ ] [ 15:15 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

اسباب بازی کودکان+ دانلود

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
 

اسباب بازی کودکان

پرسش و پاسخ تربیتی توسط استاد دهنوی در حوزه مسائل کودک و نوجوان پیرامون « اسباب بازی های مفید برای کودکان» (2:24)

آیا خرید عروسک اشکال دارد؟
پرسش و پاسخ تربیتی توسط استاد دهنوی در حوزه مسائل کودک و نوجوان پیرامون «جایز بودن خرید عروسک» (00:28)
انتخاب اسباب بازی کودک
پاسخ استاد تراشیون به این سوال که «در انتخاب اسباب بازی کودک، والدین باید تصمیم گیر باشند یا خود کودک؟» (6:27)

علاقه ی کودک به بازی در گیم نت

پرسش و پاسخ تربیتی توسط استاد دهنوی در حوزه مسائل کودک و نوجوان پیرامون بازی بچه ها در گیم نت (8:53)

 
چه اسباب بازی‌هایی برای نوزادها مناسب است؟

پرسش و پاسخ تربیتی توسط استاد دهنوی در حوزه مسائل کودک و نوجوان پیرامون اسباب بازی‌هایی که برای نوزادها و کودکان مناسب است به همراه معرفی چند کتاب مفید در این زمینه (9:02)
 
 
[ ] [ 10:37 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

علت ناخن جویدن و تمرین هایی برای درمان

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ

***علت عمده ناخن جویدن در کودکان ترس و اضطراب است .
البته ممکن است روشى براى ابراز دلگیرى ها، دلخورى ها، دلواپسى و یا جلب توجه هم باشد. هنگامى که کودک نمى تواند خشم خود را در مقابل ناکامى و محرومیت نشان دهد با جویدن ناخن آرامش پیدا مى کند.

در هر صورت این رفتار به کودک آسیب وارد مى کند و غالباً از دوران کودکى شروع مى شود و شدت خود را در دوران ابتدایى و راهنمایى نشان مى دهد و در نتیجه آثارى نظیر افت تحصیلى و یاعقب ماندگى اجتماعى براى کودک به همراه دارد و لازم است والدین و اولیاى مدرسه بیشتر به آن توجه کنند.
با این همه ، ناخن جویدن یک اختلال محسوب مى شود و از بین بردن آن در دوران کودکى آسانتر است، این مسأله ممکن است در بزرگسالى ادامه داشته باشد و به صورت عادت درآید.

***توصیه هایى براى جلوگیرى از ناخن جویدن کودکان
۱- به دنبال علت ناخن جویدن کودک باشید.
هیچ گاه منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخن هایش را مى جود نباشید و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید، سعى کنید همیشه به دنبال علت باشید. توجه کنید کودکتان درچه موقعیت هایى این عمل را انجام مى دهد. جست وجو کنید که چه مسأله اى باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند. آن را دریابید، این تلاش شما براى پى بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن مى تواند بزرگترین گام براى از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.

۲- کوتاه کردن ناخن
کوتاه کردن ناخن‌هاى بلند به کودکان در زمینه ترک این عادت بسیار کمک مى کند. ناخن هاى کوتاه شده کمتر جویده مى شوند، سعى کنید هرچند روز یک بار ناخن هاى کودک را بگیرید و سوهان بزنید.

۳- کودک را برای ترک این کارتنبیه نکنید.
توجه کودک را از جویدن ناخن دور کنید. کودک باید احساس خوبى نسبت به خود پیدا کند و یا در واقع به او اعتماد به نفس بدهید. تنبیه و شرمنده کردن کودک نه تنها به هیچ وجه اثرى در ترک این عادت نخواهد داشت، بلکه مى تواند مشکل را تشدید کند. بویژه بچه هاى کوچکتر که نمى توانند دلیل این که انگشتانش بدمزه است را بفهمند و این راه حل نمى تواند به آنها کمک کند.

۴- انگشتان کودک را به کار بگیرید.
سعى کنید حواس کودک را هنگام این عمل پرت کنید، از او کارهایى بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند مثل درست کردن یک کاردستى و یا کشیدن یک نقاشى .

۵- با متخصص اعصاب وروان یا روانشناس مشکل را مطرح نمائید گاهی درمان داروئی نیز لازم می شود .

به نقل از: سایت پزشک پارسی (دکتر محمد والی پور ؛ متخصص روانپزشکی )

[ ] [ 14:36 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

این روزها همه فیس‌بوکی‌اند، شما چطور؟!

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
این روزها همه فیس‌بوکی‌اند، شما چطور؟!
facebook
این روزا دیگه شناسنامه زیاد کارایی نداره؛ اگه عضو فیسبوک نباشی، انگار اصلا جزو موجودات زنده به حساب نمیای!

پسرعمه‌ام نشسته بود پای کامپیوتر. همچین چسبیده بود به صندلی که حتی برای شام کَنده نشد. روبروش می‌شینم می‌گم «فرهود! چه خبر؟ زنده‌ای که هنوز؟». می‌گه «عضو فیسبوک هستی؟». می‌گم «زیاد بهش سر نمی‌زنم.». می‌گه «اسمت چیه که پیدات کنم؟». اسمم رو می‌گم و شروع می‌کنه به گشتن. شروع می‌کنه از مزیت‌های فیسبوک و جذابیتش می‌گه. می‌گم «پسر خوب! اون زمان که ما اومدیم فیسبوک، اونجاها همه بیابون بود. هنوز جاده‌هاش آسفالت نشده بود. شما یادت نمیاد. هنوز طفل بودی اون موقع.». می‌گه «حالا چرا نیستی؟». می‌گم «آدم وارد فیسبوک که میشه انگار وایساده سر خیابون، هر کیو که رد میشه نگه می‌داره، تمام اطلاعات و اخبار زندگانیش رو میذاره کف دستش! می‌گه برو به سلامت!».

گویا مهمونی تموم شده. باید بریم خونه‌مون. توی راه به این فکر می‌کنم که چقدر دلم برای دوستای دانشگاه و دبیرستانم تنگ شده، که اتفاقا همه‌شون به‌شدت فیسبوکی هستند.

توی کوچه‌مون که می‌رسیم، صدای دوستای برادرم رو می‌شنوم که دارند در مورد دوستای نِتی‌شون حرف می‌زنند. تا اسم فیسبوک رو میارند یادم میفته که هر کدوم‌شون چه چــــیزایی برای برادرم می‌فرستند و اتفاقا به ایمیل من میاد، چون پروفایلش با ایمیل من ساخته شده. به جای اونا من خجالت می‌کشم!!

این روزا دیگه شناسنامه زیاد کارایی نداره؛ اگه عضو فیسبوک نباشی، انگار اصلا جزو موجودات زنده به حساب نمیای! در همین راستا برادر منم یه پروفایل ساخت و مسئولیتش رو به من واگذار کرد!

توصیه می‌کنم هیچ‌وقت مدیریت پروفایل برادرت رو، در حالی‌که تمام بچه‌های محل و دوستاش که می‌شناسی، توی Add Listش هستند به عهده نگیر، چون از همه ناامید میشی! و من بعد از این ناامید شدن‌ها از اطرافیان و دوستانم بود که جیفه‌ی فیسبوک رو به اهلش بخشیدم و دست از محتویاتش شستم!

دارم همین‌جوری تأسف می‌خورم که دایی SMS می‌ده: «…این مشخصات خواستگار ملیحه‌ست. ببین چی می‌تونی ازش پیدا کنی؟» یه لحظه خودمو هم‌پای زحمت‌کشان پلیس+10 می‌بینم و وظیفه‌ی سنگینی رو روی دوشم احساس می‌کنم! گواهی سوءپیشینه می‌خواید؟ خلافی ماشین؟ تعارف می‌کنید؟ به خدا اگه بذارم بدون شخم زدن کل فعالیت‌های اینترنتی طرف از این در برید بیرون! بعد از چند تا ازدواج فیسبوکی که شاهد بودم، یهو دلم به شور میفته…

این روزها همه فیس‌بوکی‌اند، شما چطور؟!

نه دیگه. انگار قضیه جدیه. باید برم فیسبوک! بسم‌الله فی.لترشکن!… اوه اوه! این همه Notification رو کی میخواد چک کنه؟ من که اصلا! چند تا رو رندوم می‌بینم:

1. به به… مبارکه. مهتاب با اون آقاهه که عمران می‌خوند ازدواج کرده. از کجا فهمیدم؟ عکساشون موجوده! از مدل لباس عروسش خوشم نمیاد!! ماه عسل هم جای گرمی رفتند! از دست و پای آفتاب‌سوخته‌شون فهمیدم! چه کاریه خب؟ می‌رفتید یه جای خوش‌آب‌وهوا! حالا خارج هم نبود، نبود. والا! راستی، مهتاب این مدلی نبودآ… باد فیسبوکی داره حیاها رو می‌بره یعنی؟!

2. آخ جون! سارا زنده‌ست. برام پیام فرستاده. غروب بهش SMS دادم، جواب نداد. گفتم نکنه مُرده. تو رو خدا دوستای ما رو ببین! گوشیش رو نگاه نمی‌کنه، ولی فیسبوکش یکسره بازه. به قول IT‌چی‌ها «دائمُ‌الـآن‌ه» (همون دائمُ‌الـآنلاین یعنی!).

3. یکی از آقایان هم‌کلاسی توی یکی از عکساش منو برچسب زده… پناه بر خدا! اینجا خانواده زندگی می‌کنه‌ها! چرا فکر کرده دیدن عکس لب ساحلش، با یه خُرده لباس، برای من جالبه؟! اصلا آدم وقتی لباس زیادی تنش نیست عکس می‌گیره مگه؟

4. یه نفر درخواست دوستی داده. قبل از Confirm میرم توی پروفایلش ببینم چه جور موجودیه. با 21 سال سن، تحصیلات دکتری؟! به برکت شبکه‌های اجتماعی کلی به تحصیل‌کرده‌هامون اضافه شده‌ها. ما قدر نمی‌دونیم!

تا صبح هم بشینم، Notificationها تموم نمیشن. اینکه کی برای کی کامنت گذاشته، کی با کی دوست شده، کی چه عکسی رو لایک زده و… اخبار خاله‌زنکی و به‌درنخوری هستند که انتشارش فقط در شأن اقدس خانومای تلویزیونیه! اما حالا این وظیفه‌ی خطیر رو زوکربرگ و دار و دسته‌ش به عهده گرفتند، که از همین‌جا بهشون «خدا قوت» میگم. رسالت عظیمی رو به دوش می‌کشند! از خیر این اخبار مهم می‌گذرم.

امیدواریم که دوستان و کسانی که این مطلب رو میخونند در این شبکه فعالیتشون رو قطع کنند و یا به فعالیت حداقلی برسونند و یا با تدبیر بیشتری اطلاعات شخصیشون رو در اختیار شبکه های اینترنتی اعم از فیس بوک ، ارکات و … قرار بدند و حتی نیاز هست با بصیرت بیشتر ی وقتشون رو صرف امور تبلیغی و اهداف والاتر در محیط های بهتر کنند

اسم آقاهه‌ی خواستگار رو سرچ می‌کنم. چند مورد پیدا میشند که با تطبیق اطلاعات واصله از دایی، می‌فهمم کدوم‌شون آقای مربوطه‌ست. ماشالا لیست دوستان! چه خانومای خوش‌تیپی! آفرین، آفرین… به به! چقدرم مهربونه با همه‌ی خانوما: «عزیزم»، «گلم»، «فدات بشم»، «خانوم قشنگم» و… راحت باش شما! نامحرم کیلو چنده؟ زندگی فست‌فودی، رفاقت فیسبوکی هم می‌طلبه! آقا «ما برای وصل کردن آمدیم»، اما این آدم فقط روبوسی نمی‌کنه توی نوشته‌هاش! ای بمیری زوکربرگ! حالا من جواب دایی رو چی بدم؟…

به خودم که میام ساعت 2 نصفه شبه. خوب شد؟ خوب شد الکی‌الکی ساعات خوابم از دست رفت؟…

صبح که سیستم رو روشن می‌کنم می‌بینم از فیسبوک ایمیل اومده که «سارا برات پیام فرستاده». بهش SMS می‌زنم می‌گم «سلام. دیگه نه من، نه فیسبوک! امری بود؟!»…

********************

فیس بوک و معضلاتش

یکی از معضلات تفریحی جوانان ایرانی فیس بوک هست و متعلقاتش لازم دیدم که نگاهی هرچند مختصر و تیتر وار به معضلات این شبکه ی اجتماعی داشته باشم امید است مورد استفاده ی مخاطبان واقع شود . جدای از آثار سویی که همه واقف بر آن هستیم و اثرات مخربی که مستقیما از عضویت در این شبکه اجتماعی درک کردیم و می کنیم مطلب زیر تاکید بر برخی نکاتی هست که قطعا شما هم میدونید:

*توی فیس بوک همه کار می کنند

*از دوست یابی گرفته

*تبریک ایام به همدیگه

*ارتباط با آشنایان قدیمی

*قرارهای تفریحی

*بحثهای سیاسی اجتماعی

*و البته بیشتر از همه ی اینها اتلاف وقت به تمام معنا!

این روزها همه فیس‌بوکی‌اند، شما چطور؟!

این شبکه اجتماعی به نوعی طراحی شده که فرد عضو با تمام اشتیاق در پی دنبال کردن اتفاقات روزمره ی دیگران (اعم از دوستان واقعی و دوستان اینترنتی) میره و وقتی به ساعت نگاه میکنه که چند ساعت از وقت با ارزشش رو صرف کاری کرده که ثمره ی مثبتی توی زندگیش نداشته.

ولی نکته ی بارزی که توی فیس بوک اغلب باهاش روبرو هستند و دیگران بهش توجه نمی کنند اینه که در پروفایل افراد ، با سه دسته از شخصیت ها روبرو هستیم.

اول شخصیت هایی که با عنوانی غیر از فرد حقیقی فعالیت میکنند و خودشون رو با نامی مثل اسامی قهرمانان، گلها ، اسامی پرندگان یا صفت و موصوفی خاص معرفی می کنند . که خب این طرز معرفی اسیب چندانی برای خود فرد و دیگران نداره و بیشتر متوجه نوع فعالیت فرد و علایق او هست. دوم شخصیت هایی که بسیار خرسندند، با اسم و فامیل و مشخصات واقعی فعالیت می کنند که در واقع خطری بزرگ رو به جان می خرند چرا که غافل از این موضوع هستند که همین فراهم کردن بانک اطلاعاتی قوی اون هم از سوی شبکه اجتماعی منتسب به صهیونیستها و یهودی ها حتی اگر امروز یه توهم محسوب شه در آینده خطرات جدی رو برای فرد به دنبال خواهد داشت . که ما این اطلاعات رو به راحتی و رایگان در اختیارشون قرار میدیم!

سوم افرادی که با اسم و فامیل جعلی و مشخصات جعلی تر و شاید از همه بدتر جنسیت جعلی در فیس بوک حضور پیدا می کنند و خودشون رو به بقیه معرفی می کنند که همه کما بیش با خطر این افراد روبرو هستند.

یکی از هزاران مشکلی که فعالیت در این شبکه ی اجتماعی برای افراد و جامعه به وجود میاره اینه که اطلاعات افراد و علایق وفرهنگ غالب هر قسمت از جامعه ( مثلا ایران ) از طرف مدیران این شبکه رصد میشه . چطوری؟ از طریق همین صفحات فن یا سوالاتی که به شدت هوشمندانه از طرف مدیران فیس بوک طراحی شده که از طرف دوستانتون راجع به شما پاسخ داد ه میشه و یا یالعکس شما راجع به دوستانتون پاسخ میدید و در صفحات همدیگه شیر میشه بدون اینکه غیر از جنبه ی تفریحی و دوستانش به چیر دیگه ای توجه کنید. به همین سادگی می تونند بافت یک جامعه چه جامعه ی کوچک مثل دوستان چه جامعه ی بزرگتر مثل ولایی ها و یا جامعه ی قابل سرمایه گذاری مثل مخالفان نظام رو شناسایی و براش مدیریت کنند که در اهداف بلند مدتشون بتونند تزریقات فرهنگی و اخلاقی و نهایتا تصرفات ارضی و استعماری رو راحت تر به اون جامعه بقبولانند .

پس توصیه می شود که دوستان و کسانی که این مطلب رو میخونند در این شبکه فعالیتشون رو قطع کنند و یا به فعالیت حداقلی برسونند و یا با تدبیر بیشتری اطلاعات شخصیشون رو در اختیار شبکه های اینترنتی اعم از فیس بوک ، ارکات و … قرار بدند و حتی نیاز هست با بصیرت بیشتر ی وقتشون رو صرف امور تبلیغی و اهداف والاتر در محیط های بهتر کنند.

فرآوری: نسرین صفری

بخش خانواده ایرانی تبیان

[ ] [ 10:21 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

‌آداب پرسه در دنیای مجازی

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
‌آداب پرسه در دنیای مجازی
internet5
ما نمی‌گوییم دقیقا در این لحظه، اژدهایی در اتاق نشیمن با چشم‌های قرمزشده و دودی که از لای لب‌های نیمه‌‌بازش بیرون می‌جهد، به شما خیره‌شده است، ما نمی‌گوییم یک بمب خنثی‌نشده در خانه دارید که هر‌لحظه ممکن است شما و اعضای خانواده‌تان را به هوا بفرستد، ما نمی‌گوییم ناشناسی نیش چاقویی را زیر گلوی‌تان گذشته است و یک عطسه‌زدن شما یا او‌ ممکن است به عالم باقی روانه‌تان کند، ما فقط می‌گوییم آن رایانه روشن وصل شده به اینترنت در خانه‌تان، چاقوی دو لبه‌ای ‌است که می‌تواند رفیقی شفیق یا دشمنی خطرناک باشد.

اگر رایانه و فضای مجازی رفیق شفیق شما و خانواده‌تان شود شاید اوقات بیکاری شما و آنها را پر کند، در پژوهش‌های علمی ‌برایتان منبعی مناسب باشد و اطلاعات‌تان را از جهان پیرامون به روز نگه دارد، اما اگر قرار باشد دشمنی خطرناک شود می‌تواند آبروی‌تان را به باد بدهد، وقت‌تان را تلف کند، شما را به خودش معتاد کند، عزیزان‌تان را از شما دور کند و حتی سبب فروپاشی خانواده‌تان شود.

این که رایانه متصل به اینترنت برای شما و خانواده‌تان رفیقی شفیق باشد یا دشمنی خانمان‌برانداز به چگونگی استفاده‌تان از فضای مجازی بستگی دارد. در واقع، اینترنت به خودی خود، مفید یا مضر نیست، بلکه فقط یک ابزار است که ماهیتش به واسطه شیوه استفاده از آن تغییر می‌کند.

ما در این مقاله مجموعه‌ای از روش‌های پیشگیرانه در استفاده از اینترنت را به شما ارائه می‌کنیم که مورد تایید پلیس فتا (فضای تبادل اطلاعات) هستند. بخشی از این روش‌ها مربوط به استفاده زوج‌ها از اینترنت هستند، اما از آنجا که کودکان و نوجوانان در برابر خطرات دنیای مجازی آسیب‌پذیرترند شمار زیادی از این شیوه‌ها مربوط به چگونگی نظارت بر فرزندان در فضای مجازی است.

گوشه دنج، بی‌گوشه دنج

یکی از مهم‌ترین تصمیم‌ها برای کاهش خطرات احتمالی استفاده از فضای مجازی، مکانی است که برای رایانه در خانه انتخاب می‌کنید.باید رایانه را در مکانی پر رفت و آمد از خانه قرار دهید.

فرزندان شما در سنین مختلف کنجکاوی‌هایی درباره برخی مسائل دارند که مرجع پاسخ به آنها باید شما یا فردی قابل اطمینان باشد.اگر آنها به شما اعتماد نکنند و تصمیم بگیرند پاسخ پرسش‌هایشان را شخصا و از طریق اینترنت پیدا کنند ممکن است به منابعی برخورد کنند که به هیچ‌وجه قابل اطمینان نیستند و حتی مطالبی خلاف واقع ارائه می‌دهند.قرار دادن رایانه در چنین مکانی حس کنجکاوی فرزندانتان را درباره برخی مسائل خاص، کنترل می‌کند.

از کی تا کی ؟

زمان استفاده از اینترنت را برای فرزندانتان محدود کنید. اعتیاد به اینترنت مثل انواع دیگر اعتیاد، ناآگاهانه، موذیانه و به مرور زمان ایجاد می‌شود. ساعت‌های استفاده از اینترنت، آرام‌آرام بیشتر می‌شود و کار به جایی می‌رسد که فرد استفاده‌کننده، ساعت‌های طولانی از شبانه‌روزش را صرف کار با رایانه می‌کند.

به همین دلیل تعیین زمانی مشخص برای استفاده از اینترنت، تا حد زیادی از امکان معتاد شدن به آن می‌کاهد.اعتیاد به اینترنت فقط اعضای کم‌سن و سال خانواده را تهدید نمی‌کند و اتفاقا بزرگ‌ترها نیز در خطر معتادشدن به فضای مجازی هستند.به همین دلیل قانون ساعات مشخص برای استفاده از رایانه، نه‌تنها برای کوچک‌تر‌های خانواده است، بلکه بزرگ‌تر‌ها هم باید خودشان را ملزم به تبعیت از آن کنند.

بسیار مهم است که رایانه را مجهز به نرم‌افزارهای ویژه تامین امنیت در اینترنت کرده باشید. این نرم‌افزارها رایانه شما را در برابر هکرها، جاسوس‌افزارها و ویروس‌ها ایمن می‌کنند

شاید باورنکردنی به نظر بیاید، اما زوج‌هایی هستند که بر سر همین اعتیاد به فضای مجازی، قربانی طلاق عاطفی شده‌اند. چرا که اعتیادشان باعث شده است فرصت‌ گپ‌زدن، بیرون‌رفتن و مشورت‌کردن در زمینه‌های مختلف را با شریک زندگی‌شان از دست بدهند و به جای آن ساعت‌های حضورشان در خانه را به وبگردی یا گفت‌وگو با دوستان در فضای مجازی بگذرانند.

شما شبح نمی‌شوید

خیلی‌ها فکر می‌کنند همین که اتصال به اینترنت را یاد گرفتند و فهمیدند چطور می‌شود یک صندوق پستی مجازی ایجاد کرد و چگونه می‌شود با دوستان آنلاین گفت‌وگو کرد یعنی همه مسائل مربوط به اینترنت را یاد گرفته‌اند و حرفه‌ای شده‌اند. برخی از همین نوع آدم‌ها، به خودشان اجازه می‌دهند با هویتی جعلی هر رفتار ناشایستی را که در دنیای واقعی حق انجامش را ندارند در دنیای مجازی عملی کنند چون به خیالشان، صرفا با تغییر نام و عکس‌شان می‌توانند به یک شبح تبدیل شوند و هیچ‌کس قادر نیست ردشان را بگیرد، اما اشتباه می‌کنند.

در فضای مجازی هرقدر حرفه‌ای باشید،

[ ] [ 10:20 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

برای استفاده از اینترنت توسط فرزندان قرارداد بنویسید!

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ

internet7

مجهز و هوشیار باشید

بسیار مهم است کهرایانهرا مجهز به نرم‌افزارهای ویژه تامین امنیت در اینترنت کرده باشید. این نرم‌افزارهارایانهشما را در برابر هکرها، جاسوس‌افزارها و ویروس‌ها ایمن می‌کنند، اما همیشه در نظر داشته باشید که امکان داردرایانهشخصی شما به دلیل به‌روزنشدن آنتی‌ویروسش یا ابداع ویروسی بسیار جدید در فضای مجازی یا مواجهه با هکری بسیار حرفه‌ای در معرض خطر باشد و حتی ابزارهای امنیتی هم از پس حفاظت از رایانه‌تان برنیایند به همین دلیل است که پیشنهاد می‌کنیم در فضای مجازی، همیشه محتاط باشید و در ضمن،اطلاعاتبسیار خصوصی‌تان همچون مدارک خاص یا عکس‌های خانوادگی را دررایانهنگه ندارید و آنها را در لوح فشرده (سی‌دی) ذخیره کنید.

برای کاهش‌خطرات احتمالی استفاده از فضای مجازی، مکانی ‌برایرایانهدر خانه انتخاب ‌کنید که پر رفت و آمد ‌باشد

والدین می‌توانند علاوه بر آنتی‌ویروس‌ها، رایانه‌شان را به نرم‌افزار «نظارت والدین بر مصرف اینترنت» نیز مجهز کنند. این نرم‌افزار به شکل رایگان در وبگاه دبیرخانه شورای عالی اطلاع‌رسانی وجود دارد و شما می‌توانید با کلیک بر آن، رویرایانهشخصی‌تان نصبش کنید.

در بسیاری از کشورها والدین نرم‌افزارهایی مشابه این نرم‌افزار را روی رایانه‌های خانگی نصب می‌کنند تا وضعیت استفاده از اینترنت را توسط فرزندانشان در خانه زیر نظر داشته باشند. این نرم‌افزار تشخیصی خودکار و هوشمندانه نسبت به تصاویر دارد و به مقدار زیادی از پخش تصاویر نادرست و مستهجن جلوگیری می‌کند و به والدین گزارشی از وبگاه‌هایی که فرزندان به آنها سر زده‌اند، ارائه می‌دهد.

با این حال همیشه به یاد داشته باشید که این نرم‌افزارها نیز محدودیت‌هایی دارند و به هر حال صاحب هوش انسانی نیستند و هرگز جای پدر و مادری وظیفه‌شناس را که بر عملکرد فرزندشان در اینترنت نظارت دارند نمی‌گیرند. به همین دلیل فقط به نصب نرم‌افزارهای تخصصی رویرایانهبسنده نکنید و همیشه به شکلی نامحسوس فعالیت‌های فرزندتان را در فضای مجازی کنترل کنید.

به طور کلیرایانهشما باید توسط 3 محافظ اصلی ایمن شود که عبارتند از‌ ضدویروس، ضدجاسوس‌‌افزار و دیواره آتش (فایروال).

هر یک از این سه محافظ وظایفی برای امن نگهداشتنرایانهشما دارند و اگر نباشند بخشی از دیواره حفاظتیرایانهشما نفوذپذیر می‌شود و در خطر قرار دارید. برای آشنایی با این محافظ‌ها و خریداری آنها، باید با یک متخصصرایانهو فروشنده نرم‌افزار امین و قابل اعتماد در تماس باشید و از او مشورت بخواهید.

قرارداد بنویسید

برای استفاده از اینترنت یک گروه تشکیل دهید. می‌دانید کار گروهی یعنی چه؟ در کار گروهی شما با جمعی از افراد، در فعالیتی مشترک برای رسیدن به هدفی مشترک شریک می‌شوید. حالا فکر می‌کنید این که می‌گوییم برای استفاده از اینترنت باید مثل یک گروه کار کنید یعنی چه؟

فعالیت مشترک در این ماجرا، استفاده از اینترنت است و هدف مشترک، بهره‌بردن از این ابزار برای کسباطلاعاتاست، اما برای انجام فعالیتی مشترک، باید حدود و اختیارات هر یک از اعضای گروه و پستی‌ها و بلندی‌های مسیر برای دستیابی به هدف معلوم شود بنابراین باید برای فرزندانتان توضیح دهید که دقیقا چه کاری در استفاده از اینترنت درست و چه کاری نادرست است.

برای نمونه انواع وب‌سایت‌هایی را که برای بازدید مناسب هستند به آنها معرفی کنید و درباره اتاق‌های گفت‌وگو یا انجمن‌های بی‌خطر که می‌شود در آنها عضو شد، برایشان توضیح دهید. آنها را با سایت‌هایی که مناسب سن‌شان هستند و شیوه پژوهش در اینترنت آشنا کنید. حتما می‌دانید که در این زمینه لازم است پیشتر سایت‌های مناسب کودکان را شناسایی کرده باشید.

باید بدانید که اتاق‌های گفت‌وگوی ویژه بزرگسالان با نماد alt. مشخص می‌شوند و امکان دارد مطالبی که در آنها مطرح می‌شوند مناسب کودکان یا نوجوانان نباشند.

شاید بهتر باشد برای خانواده قراردادی درباره شیوه استفاده از اینترنت بنویسید. در این قرارداد شما از فرزندتان به شکلی رسمی‌ و جدی تعهد می‌گیرید که به هیچ وجه و در هیچ شرایطی شماره تلفن، نشانی و کلمه عبورش را برای ورود به صندوق پستی مجازی‌اش در اختیار دوستان آنلاینش قرار ندهد؛ هرگز به صورت شخصی با افراد آنلاین ملاقات نکند؛ اگر در شرایطی قرار گیرد که احساس کند ناامنی یا خطر در محیط آنلاین را داشته باشد بلافاصله شما را در جریان قرار دهد و خلاصه این که بر سر تعهدات و توافقاتی که درباره ورود به سایت‌های مختلف با او کرده‌اید، وفادار باقی بماند. شما هم در این تعهدنامه به او متعهد می‌شوید تا زمانی که او به اصول و قوانین متعهد است اینترنت را به عنوان امتیازی در اختیارش بگذارید و اگر مشکلی پیش آمد به عنوان یک راهنما کمکش کنید.

شاید به نظرتان عجیب باشد که در خانه قراردادی برای یک نوع رفتار خاص نوشته شود یا حتی گمان کنید که این کار از صمیمیت فضای خانه می‌کاهد اما در اشتباه هستید چون گاهی نوشتن یک قرارداد، روش تربیتی صحیحی است که به فرزندانتان، تعهد، وفاداری و عمل به قوانین و مقررات را یاد می‌دهد ضمن آن که شما با این عمل به او می‌فهمانید که انسانی بالغ و صاحب مسوولیت و جایگاه اجتماعی است.

آداب وبگردی در دنیای مجازی در خانواده

[ ] [ 10:20 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال

والدینم حرف مرا نمی فهمند!

شمیم وصال شمیم وصال | جمعه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ب.ظ
1

زمانی که به شکوه های نوجوانان گوش می کنیم ، مسائلی را می شنویم که مصداق این شعر مولوی است:

هر کسی از ظن خود شد یار من وز درون من نجست اسرار من

نوجوانان از این که والدین از دریچه چشم خود به مسائل آنها نگاه می کنند و خودشان را به جای آنها نمی گذارند ، شکوه دارند . آنها فکر می کنند پدران و مادرانی که قادر به فهم و درک نوجوانان خود باشند خیلی کم هستند . البته مسئله عدم تفاهم یک معضل همه گیر بوده و همه اقشار جامعه و حتی جوامع جهانی به نوعی با آن درگیرند.

نگاهی به دوره نوجوانی

نوجوانی حد فاصل میان کودکی و بزرگسالی است. حدود و طول مدت آن چندان مشخص نیست و در افراد و جوامع گوناگون متغیر می باشد به طور کلی می توان گفت دوره نوجوانی از 12 تا تقریباً 18 الی 21 سالگی به درازا می کشد.

روان شناسان از دوران نوجوانی به عنوان دوران برزخی یاد می کنند. نوجوانان نه کودک هستند نه بزرگسال ، نه در میان کودکان راحت و پذیرفته شده هستند و نه در ارتباط با بزرگسالان . هورمون های بدن آنها شروع به فعالیت کرده اند ، اما از لحاظ قانونی و اقتصادی وابسته به دیگران هستند و نمی توانند برای خودشان تصمیمی بگیرند ، آنها می خواهند کسی باشند ، ولی به دلایلی نمی توانند.

عدم تفاهم نوجوانان با والدین به دلیل شرایط خاص آنها ( تغییرات فیزیولوژیک ، تغییرات غریزی ، تغییرات عاطفی ، اجتماعی ، شناختی و ...... ) بیشتر به مثابه یک دوره انقلابی و بحرانی بروز می کند . بسیاری از مشکلات خانواده و نوجوان و روابط آنها از عدم درک نادرست نشات می گیرد. مهمترین مشکل ارتباطی والدین و نوجوانان سوء تفاهم است. تفاوت در نحوه نگرش افراد باعث بروز اختلاف ها و پیامدهای ناشی از آن می شود . البته نباید تصور کرد که پایه اختلافات ، همواره ناشی از سوء نیت طرفین یا یکی از آنهاست ، بلکه در اکثر موارد ناشی از این واقعیت است که هر یک از آنها مسئله را به نحو متفاوتی می بینند.

شناسایی مشکل

اختلاف میان والدین و نوجوانان همیشه وجود داشته ولی مهم این است که هر دو طرف حاضر شوند درباره مشکلاتشان به نحو صحیح و سازنده ای گفتگو کنند. در جایی که نوجوانان محبت والدین را لوس بازی ، و مهربانی و احوالپرسی آنان را مداخله بی جا می شمارند ، مسئله به این صورت مطرح می شود که چرا آنها اینگونه قضاوت می کنند؟ اگر فرزندان محبت و اظهارنظرهای ما را نوعی دیگر تلقی کنند و ما مراحل نوجوانی آنها را با سوءتعبیر برداشت کنیم ، آن وقت چگونه می توان رابطه درستی با آنها برقرار کرد؟

تحقیقات چه می گویند؟

کشفیات "آرون بک" و همکاران او تحولی شگرف در روان شناسی و کاربرد آن در عرصه درمان و حل مشکلات ناشی از عدم تفاهم پدید آورده است. پروفسور آرون بک از روشهای متعارف روان پزشکی و دارو درمانی آغاز کرد و به "شناخت درمانی" رسید. بدین ترتیب او پایه گذار و مبتکر مکتبی است که چشم اندازی روشن و امید بخش ترسیم کرده است.

با شناخت درمانی می توانیم از خطاهای شناخت رهایی یافته و مطالب را آن گونه که هستند ببینیم و با شناخت و اندیشه درست به رفتار و برخورد صحیح برسیم. شناخت درمانی به ما درست اندیشیدن و درست شناختن را یاد می دهد و در واقع یک منطق است.

مسئله دیگر در شناخت درمانی توجه به اندیشه های مثبت و روان است . اندیشه های اتوماتیک ، اندیشه هایی هستند که بر خلاف عقل ، منطق و اراده به ذهن ما خطور می کنند و سرعت آنها به قدری است که همیشه عقل و منطق از آنها عقب می مانند. اندیشه های اتوماتیک را ویروس های تفاهم نیز نامیده اند.

همه مصیبت ها و مشکلات زندگی تحت تأثیر اندیشه نادرست و ناسالم است. ما امور را آن گونه که هستند نمی بینیم بلکه این ذهنیت ماست که به آن امور ، عینیت کاه یا کوه را می دهد. اندیشه اگر بازنگری و دوباره سنجی نشود ، به جای حل مشکل و رشد ، باعث ایستایی و رکود می شود. فردی که در گیر زندگی ناخوشایند است تحت ستم و اسارت افکار نسنجیده ، غیر منطقی و منفی است. "شناخت درمانگرها" می گویند ما آن گونه که فکر می کنیم ، احساس و رفتار می کنیم. برای عملی کردن روش های شناخت درمانی ، شخص باید بتواند ارتباط خود را با مشکلاتش درک کند . یعنی علل و عوامل مشکلات را در خارج از خود جستجو کند و عوامل بیرونی و دیگران را باعث پریشانی و نابسامانی خود بداند.

راه حل هایی برای والدین

خوب گوش کردن به حرف های یکدیگر و ارزیابی کردن مسائل ، از زوایای گوناگون به جای گله و شکایت و درخواست و پیشنهاد کردن ، به طور کلی جهت حل مشکلات کمک شایان توجهی می کند.

تحقیقات در دانشگاه هاروارد نشان می دهد به جای حمله به شخصیت نوجوان باید مسئله را مورد توجه قرار داد . اگر عصبانی شـُدید آن چه را که می بینید وصف کنید ، احساساتتان را بروز دهید و به کاری که باید انجام شود اشاره کنید و سعی کنید تا جایی که ممکن است از حمله شخصی خودداری ، و با آنها صریح صحبت کنید.

سعی کنید نه فقط از دید خودتان بلکه از دید نوجوان هم مسئله را ببینید و با کاربرد شیوه های مختلف گفتاری و رفتاری کلید قفل طرف مقابل را به دست آورید. کارهایی را که قبلاً از انجامش خودداری می کردید انجام دهید . در مورد مسائلی که قبلاً صحبت نمی کردید ، صحبت کنید . به طور کلی تک بعدی و مطلق زده نباشید. روبرو شدن با جبر انعطاف داشته باشید . رفتاری را که در شرایط قبلی از آن نتیجه نگرفته اید تکرار نکنید.

کاربرد واکنش سنجیده و گفتن " شاید حق با تو بود " و آرام کردن نوجوان و تسلط داشتن بر خود در زمانی که او عصبانی است ، از ضروریات برخورد مثبت می باشد.

همانند سازی ، دیدن دنیا از دریچه چشم نوجوان و همگام شدن با او ، به عبارت دیگر درک احساسات و همدردی و تأیید احساسات به جای موعظه ، به مراتب بهتر است . سعی کنید حساسیت ها و نیازها و بافت روانی طرف مقابل را بشناسید؛ زیرا عدم توجه و سخت گیری باعث رکود می شود.

سعی کنید از چهارچوب سرزنش بیرون آمده و به جای آن خود را در چارچوب حل مسئله قرار دهید. انداختن تقصیرها به گردن همدیگر مشکل را حل نخواهد کرد. هر نوجوان باید در برخورد با بحرانهای زندگی راهی پیدا کند.

نوجوان رفتارهای ضد و نقیضی دارد که اگر در هر سن و سال دیگری غیر طبیعی قلمداد شود ، در دوران بلوغ طبیعی است و باید سیر طبیعی خود را پشت سر بگذارد. نوجوان تمایل دارد مورد اطمینان والدین باشد و از این که با او مثل یک شیء برخورد شود بیزار است و تنها خواسته اش پذیرش بی قید و شرط است.

سؤالاتی نظیر "تو را چه می شود؟ چرا آرام نمی گیری ، چه چیزی در جلدت رفته" ، بی فایده است. اینها سؤالات بی جوابی هستند که حتی اگر هم او جوابشان را می دانست باز نمی توانست جواب بگوید. "نیاز به تنهایی" نوجوان باید مورد تأیید قرار گیرد و به آن احترام گذاشته شود ، و از دخالت های بی جا در کار آنها خودداری شود ، والدین باید قبول کنند که آنها بزرگ شده اند و در این دوران نیاز به استقلال دارند

[ ] [ 10:19 ] [ شمیم وصال ]
  • شمیم وصال شمیم وصال